-
1 pob|rać1
pf — pob|ierać1 impf (pobiorę, pobierzesz — pobieram) Ⅰ vt 1. książk. (wymagać opłaty) to charge [opłatę, prowizję, podatek]- pobierać opłatę za wstęp to charge an entrance fee- pobrał od nas opłatę w wysokości 100 dolarów he charged us a fee of $100- pobierać opłaty za przejazd to collect tolls- bank pobiera 1% od każdej operacji the bank charges 1% (commission) on each transaction- agent pobiera 10% prowizji the agent charges 10% commission- od transakcji pobrano 1% podatku 1% tax was charged on the transaction- pobrać od kogoś 1000 złotych jako zaliczkę to charge sb 1,000 zlotys as a deposit2. książk. (zarabiać) to receive [pensję, emeryturę, honorarium]- prezes pobiera pensję w wysokości 10 tysięcy złotych the president receives a salary of 10,000 zlotys3. (wziąć) to pick [sth] up, to pich up [narzędzia, broń]- prowiant prosimy pobierać w stołówce please pick up your lunch bags in the canteen- pobbrać pieniądze z konta to withdraw a. draw money from an account4. (czerpać) [roślina, korzenie] to take [sth] up, to take up [wodę]; [urządzenie] to take [energię, prąd]- pobierać ciepło z miejskiej sieci to have central heating from the communal supply system- fabryka pobiera wodę z jeziora the plant draws water from the lake- rośliny pobierają składniki odżywcze z ziemi plants take up nutrients from the soil- urządzenie pobiera zbyt dużo prądu the device uses too much energy5. (do badań, przeszczepu) to take [organ, próbkę]- pobrać komuś krew to take a blood sample from sb- miałem pobieraną krew I had a blood sample taken- pobrać komuś płyn rdzeniowy do analizy to remove a sample of sb’s spinal fluid- sonda pobrała próbki marsjańskiego gruntu the probe took samples of Martian soilⅡ pobrać się — pobierać się [kobieta i mężczyzna] to get married- pobrać się z kimś to get married to sb- podobno się pobracie I hear you’re getting marriedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pob|rać1
-
2 wypła|cić
pf — wypła|cać impf Ⅰ vt 1. to pay [kwotę, pensję]- wypłacić 100 euro tytułem zaliczki a. jako zaliczkę to advance 100 euros2. przen. (odwdzięczyć się) to repay Ⅱ wypłacić się — wypłacać się 1. (zwrócić należność) to pay up- wypłacić się z długu to pay off a. repay a debt- jak myślisz się wypłacić? how do you intend to pay up?2. książk. (odwdzięczyć się) to repay vt (za coś sth)- jak ja ci się wypłacę? how can I repay you?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypła|cić
-
3 odtrą|cić
pf — odtrą|cać impf vt 1. (odepchnąć gwałtownie) to push [sb/sth] away, to push away- odtrącić kogoś/coś gwałtownie/silnie to push sb/sth away fiercely/forcefully- odtrąciła go tak, że upadł she pushed him so hard that he fell down- odtrąciła łyżkę z lekarstwem she pushed away a spoon containing medicine2. przen. (nie uznać) to reject, to spurn- odtrącać od siebie natrętne myśli to push obtrusive thoughts away, to brush off obtrusive thoughts- odtrącić czyjąś pomoc/przyjaźń/czyjeś uczucia to reject a. spurn sb’s help/friendship/affections- odtrącić czyjś dar to reject a. spurn sb’s gift- dlaczego mnie odtrącasz? why are you turning your back on me?3. (odliczyć) to deduct- odtrącić jakąś kwotę jako procenty od pożyczki to deduct a sum as interest on a loan- odtrącić koszty przesyłki to deduct the postage- odtrącić z pensji zaliczkę to deduct the advance from sb’s pay4. pot. (odtłuc) to break off- odtrącić głowę figurce to break off the head of a figurineThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odtrą|cić
См. также в других словарях:
poczet — Na poczet czegoś «traktując jako zaliczkę; na rachunek czegoś»: (...) w lipcu nauczyciele otrzymają jednorazową zaliczkę na poczet podwyżek, które zostaną zrealizowane do października. Polityka 27/2000 … Słownik frazeologiczny
poczet — m IV, D. poczetcztu, Ms. poczetczcie; lm M. poczetczty 1. książk. «zespół osób» Poczet królów polskich. Zostać przyjętym, wpisanym, zaliczonym w poczet studentów, w poczet członków organizacji, zespołu. ∆ Poczet sztandarowy «honorowa asysta… … Słownik języka polskiego
odtrącić — dk VIa, odtrącićcę, odtrącićcisz, odtrącićtrąć, odtrącićcił, odtrącićcony odtrącać ndk I, odtrącićam, odtrącićasz, odtrącićają, odtrącićaj, odtrącićał, odtrącićany 1. «nagłym ruchem odepchnąć, odsunąć, oddalić od siebie» Odtrącić kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
